Moja oficjalna rezygnacja...

Musisz sobie wyobrazić, że jesteś kimś innym i znalazłeś się w wyimaginowanym położeniu... Ale decyzja jaką podejmiesz może być bardzo interesująca. Sprawdź siebie!

Wyobraź sobie, że znajdujesz się gdzieś w Polsce na terenie, na którym wystąpiła straszliwa powódź. Wiele domów zostało zalanych, wały przeciwpowodziowe zostały wręcz rozmyte przez potęgę żywiołu a wszelka infrastruktura tzn. drogi, mosty itp. po prostu przestały istnieć...
A teraz wyobraź sobie, że jesteś fotografem... wolnym strzelcem pracującym dla największych światowych czasopism... Podróżujesz sam w poszukiwaniu szczególnie wzruszających, drastycznych, szokujących scen...
I teraz konkretna sytuacja... W nurcie wzburzonej rzeki widzisz Andrzeja Leppera kurczowo trzymającego się jakiegoś konara... bardzo osłabionego już walką z silnym prądem wzburzonej rzeki... I masz do wyboru:

Uratować go. (masz mało czasu bo on już ledwo się trzyma, ale masz odpowiedni sprzęt i mógłbyś to zrobić)

Otrzymać nagrodę Pulitzer'a za fotografię z momentem jego śmierci.
Znasz już możliwości więc teraz odpowiedz na bardzo ważne pytanie:

Dwóch facetów grzebie w śmietniku.
- Ty, Stasiu, zobacz to chyba ręka.
- Tak, to ręka.
Grzebią dalej.
- Stasiu, patrz, noga.
- Faktycznie, chyba noga.
Grzebią dalej.
Odkrywają głowę.

Niniejszym przedstawiam wam moją rezygnację z bycia dorosłym. Zdecydowałem, że chciałbym znów wziąć na siebie odpowiedzialność ośmiolatka.
Chcę chodzić do McDonalda i myśleć, że to jest czterogwiazdkowa restauracja.
Chcę puszczać statki z patyków w kałużach i robić chodnik z kamieni.
Chcę myśleć że M&M'sy są lepsze od pieniędzy bo można je zjeść.

Chcę leżeć pod wielkim drzewem i prowadzić budkę z lemoniadą w gorący letni dzień
Chcę wrócić do czasów, gdy życie było łatwe, kiedy wszystko co musiałeś wiedzieć to były nazwy kolorów, tabliczka mnożenia i rymowanki.
Ale nie przeszkadzało ci to, że nie wiedziałeś tego czego nie wiesz i nie obchodziło cię to wcale.
Wszystko co wiedziałeś to, to żeby być szczęśliwym, ponieważ byłeś ślepo nieświadomy tych wszystkich rzeczy, które powinny cię smucić lub martwić.
Chcę myśleć, że świat jest sprawiedliwy.
Że wszyscy są uczciwi i dobrzy.
Chcę wierzyć, że wszystko jest możliwe
Chcę być nieświadomy skomplikowania życia i znów być podekscytowany małymi rzeczami.
Chcę znów żyć prosto. Nie chcę żeby mój dzień składał się z zawieszeń komputera, gór papierkowej roboty, smutnych wiadomości, zastanawiania jak przetrwać więcej dni w miesiącu niż jest pieniędzy w banku, rachunków od lekarza, chorób i utraty ukochanych.
Chcę wierzyć w moc uśmiechów, całusów, uprzejmego słowa, prawdy, sprawiedliwości, snów, wyobraźni, siłę ludzkości i robienie orzełków w śniegu.
Tak więc... tu jest moja dowód osobisty, książeczka czekowa i kluczyki od samochodu, karty kredytowe.
Oficjalnie rezygnuję z bycia dorosłym.
I jeśli chcesz to ze mną przedyskutować, będziesz musiał mnie najpierw złapać!

Następny