Koziołek Matołek w Afganistanie czyli polski Nostradamus

Własnym oczom nie dowierza:
"Czy gorączkę mam, czym chory?"
Przecie na aeroplanie
Polskie widać stąd kolory!"

Aeroplan usiadł pięknie,
Bardzo blisko, o stajanie.
Kozioł biegnie, woła, płacze:
"Ratuj mnie pan, kapitanie!"

Lotnik zaś, zdumiony wielce,
Oczom wierzyć swym nie może!
Śmieje się i tak powiada:
"Skąd tu wziąłeś się, niebożę?"

Gdy mu kozioł odpowiedział,
Jak wędruje nadaremno,
Ulitował się kapitan
I powiada: "Siadaj ze mną!"

Frunął w górę ptak stalowy,
Leciał, leciał w zachód krwawy,
A po kilku dniach niebieskich
Zdrowo przybył do Warszawy.

* * * * * * * * * *

Interpretacja

1. W pierwszej zwrotce widzimy, że Afgańczycy na dźwięk polskiej mowy zachowywać się będą uprzejmie i udzielać rzetelnych odpowiedzi na zadawane pytania.

2. Druga zwrotka jest najbardziej pesymistyczną, występuje tu z jednej strony przerażenie podmiotu a także obraz "stalowego ptaka" znanego ze złowróżbnych centurii mistrza de Notre Dame.

3. Dalej mamy postawę lęku przed atakiem bakteriologicznym, a zaraz po nim wizję podobną do tych z przepowiedni Wernyhory. Najwyraźniej jest tu podana odpowiedź na nurtujące nas pytanie "wejdą, czy nie wejdą?".

4. Przepowiednia umiejętności polskich pilotów, którzy pomimo straszliwe go ukształtowania terenu (Afganistan to kraj zupełnie górzysty), potrafią osadzić samolot (uwaga, nie helikopter!) precyzyjnie o stajanie (wg Haura "staj", miara rodzima, ma 120 kroków czyli 625 stóp).

5-6. Dobre serce polskiego lotnika nakazuje mu okazać zainteresowanie nawet koziołkowi. Uśmiech symbolizuje tu pewność siebie i odwagę.

7. "Zachód krwawy" zapowiada niestety wojnę globalną, która nie ominie naszego kontynentu. Na szczęście ostatnie zdanie cytowanego fragmentu "Księgi I", każe nam wierzyć, że polska koza odporna jest na środkowo-azjatyckie wynalazki. Pozwala też na spokój - nasza stolica stać będzie!

Joe Monster serdecznie dziękuje za analizę pani prof. Eugeni Pacanowskiej-Lernejskiej