Te dwa obrazy przedstawiają ofiarę i jej zabójcę. Currie namalował portret młodej Dolly Henry, irlandzkiej modelki z domu towarowego, na krótko przed tym, jak zabił ją i siebie. Ta tragiczna historia wyciągnęła niedocenianego artystę z zapomnienia i zmusiła do ponownej oceny jego twórczości.


John Currie był nieślubnym dzieckiem, które jego matka urodziła, będąc niezamężną kobietą. Dzieciństwo artysty nie było łatwe – aby uciec przed biedą, która nawiedzała jego rodzinę, młody Currie podejmował się każdej pracy, która mogła przynieść jakikolwiek dochód.


Mimo to wszystko, co robił John, było w jakiś sposób powiązane ze sztuką. Malował ceramikę w warsztatach garncarskich, rysował szkice, projektował standy reklamowe. Kiedy przyszedł czas, aby pomyśleć o przyszłości i zdobyć poważny zawód, utalentowany młody człowiek wstąpił do Royal College of Art w Londynie.


Bez wątpienia Currie miał wspaniały dar, który mógł uczynić go sławnym i bogatym. Jego obrazy nawiązywały do malarstwa renesansu, ale jednocześnie cechowały się wyraźną indywidualnością, dzięki czemu dzieł artysty nie można było pomylić z malarstwem innych mistrzów początku XX wieku.


Niestety jego talent i miłość do malarstwa szły w parze z hałaśliwymi imprezami w tawernach Soho, bójkami i przelotnymi romansami z kobietami. Choć John ożenił się i spłodził syna, nie wpłynęło to na podejście artysty do życia. Fatalnym momentem w jego życiu była znajomość z Dolly Henry, prostą irlandzką dziewczyną o ognistych włosach i niesamowitej energii.

Romans Johna i Dolly był szybki i gorący. Wkrótce po spotkaniu 27-letni artysta opuścił rodzinę i całkowicie oddał się swojemu zauroczeniu ukochaną, która była od niego o 10 lat młodsza. Przyjaciel Currie, właściciel galerii sztuki Michael Sadlier, powiedział o Dolly: „Wygląda jak kwiat, ale jest zmysłowa i niezwykle atrakcyjna”.


Niestety, dziewczyna była nie tylko piękna, ale i lekkomyślna. Nieustannie sprawiała cierpienie Johnowi, który zmienił swój stosunek do niej ze ślepego uwielbienia w nienawiść. Johna denerwowało, że Dolly jest młoda i kokieteryjna, że mężczyźni zwracają na nią uwagę, że pozwala sobie żartować z jego uczuć. Kerry zatytułował jeden z kilku portretów dziewczyny, który namalował, „Wiedźma”, a to już wiele mówi o jego uczuciach.

Tragiczny koniec ich związku nastąpił w 1914 roku. Usłyszawszy plotki, że Dolly pozuje do frywolnych zdjęć, John postanowił wyjaśnić sytuację, zabierając ze sobą rewolwer. Po krótkiej wymianie zdań artysta dwukrotnie strzelił do dziewczyny, zabijając ją na miejscu.


Widząc, co zrobił, Currie strzelił sobie w serce, lecz nie umarł od razu. Konstabl usłyszał niepokojące dźwięki wystrzałów, ale kiedy dotarł do ich źródła, znalazł zakrwawionego, ale żywego Johna w pobliżu martwego ciała swojej ukochanej. Zapytany, co się stało, odpowiedział po prostu: „Kochałem tę dziewczynę”.

Rana artysty okazała się śmiertelna i zmarł on dzień później w londyńskiej klinice. Currie miał zaledwie 30 lat. W dokumentach Johna po jego śmierci odnaleziono list zawierający następujące słowa: „Ta szalona namiętność zmarnowała moje siły i złamała moją wolę”. Artysta zrozumiał, że jego uczucia nie są twórcze, ale niszczą jego talent i prędzej czy później doprowadzą do tragedii.